Jeziora Plitvickie są jednym z tych miejsc, z których znana jest Chorwacja, a które zalicza się do kategorii "must see".
Pokrótce opiszę na czym polega ich fenomen. Na miejscu zastajemy kompleks kilkunastu krasowych jezior, których tafle znajdują się na różnych wysokościach. Na groblach oddzielających zbiorniki tworzą się liczne wodospady, których liczba dobija setki. Do tego dodajmy dużą zawartość wapnia w wodzie, sprawiającą, że nabiera ona turkusowego odcienia i zachwyt mamy gwarantowany.

W Plitvicach, do wyboru turyści mają dwa parkingi. Jeden położony bliżej dolnych jezior, a drugi bliżej górnych. Nie ma to chyba żadnego znaczenia gdzie się zaparkuje (opłata 40 kun za godzinę), ze względu na to, że na terenie parku działa świetna komunikacja. Można płynąć zarówno promem, jak i podróżować wagonikiem ciągniętym przez spalinową "lokomotywę". Jeziora otoczone są gęstą siatką kładek:



Po wykupieniu biletów wstępu (110 kun za osobę, dzieci do lat 7 bezpłatnie), tuż przy wjeździe na parking, udaliśmy się na przystań promową w celu przeprawienia się na ścieżkę prowadzącą wokół górnych jezior.



W moim odczuciu, by na spokojnie zwiedzić całość trzeba poświęcić przynajmniej od 4 do 5 godzin. Niestety, będąc w drodze powrotnej wygospodarowaliśmy tylko dwie godziny, co pozwoliło na obejście (rzec by można, że oblecenie) tylko górnych jezior. Bardzo żałuję, że nie miałem okazji zobaczeć na żywo Wielkiego Wodospadu, tak chętnie prezentowanego na wielu zdjęciach w Internecie. Może innym razem?